» A B O U T . Y O U
- Naam: Saizo
Leeftijd: 19
Andere chars hier: /
Extra: /
» A B O U T . Y O U R . C H A R
Hunter Kazuko Riddle
Volledige naam: Hunter Kazuko *Riddle * word nooit gebruikt
Roepnaam: Hunter
Bijnamen: Hunt
Leeftijd: 18
Geslacht: M
Nationaliteit: Half Japans
Geboorteplaats: /
Verjaardag: 22 maart
Afdeling: Griffoendor
Geaardheid: Bi
PB: Ruki
PB plaatje:
Uiterlijk beschrijving:
Zijn haren zijn donkerbruin en hij heeft een grijs oog en een helder groen oog. Hij is slank en licht gespierd. Hij is ongeveer 1.78 lang en draagt vaak een blouse of simpel shirt. Hij heeft veel piercings in zijn oor en heeft altijd een ketting om, hij heeft daar een klein flesje aanhangen met rode vloeistof.
Zijn haren zitten hoe ze op dat moment vallen, wanneer hij heeft gedoucht, zal hij het föhnen en vind hij het goed. Hij draagt soms een bril, maar die heeft verder geen functie.
Hij heeft veel littekens op zijn lichaam en laat deze daarom haast nooit zien. Hij heeft ook een litteken op zijn kaak.
Uiterlijk opvallendheden:
Het litteken op zijn kaak, de vele piercings in zijn oor en natuurlijk zijn twee verschillende oogkleuren.
Karakter:
Rustig:
Hunter is rustig en zal niet snel beginnen met praten. Je kunt hem veel vertellen en hij zal dan rustig luisteren. Hij vind het niet zo belangrijk om zijn eigen verhaal te vertellen. Hij zal wel eens wat woorden wisselen, ook zal hij rustig in de les zitten en vind hij het geen probleem om niemand te hebben om mee te praten.
Snel boos/agressief:
Door zijn eerdere opvoeding, kan hij heel bot en agressief uit de hoek komen. Al zal hij niet snel zijn toverstok pakken, maar wel een vuist in je gezicht kunnen plaatsen. Het komt niet vaak voor, maar als hij boos is, dan heb je wel echt iets doms gedaan.
Ongeduldig:
Ook al is hij rustig, hij kan ook erg ongeduldig zijn. Wanneer hij iets wil weten en dat niet krijgt, wil hij wel eens mensen opjagen. Het is dan ook niet de bedoeling dat je hem laat wachten. Als je een afspraak met hem hebt, moet je niet vijf minuten later komen, want dan heb je de kans dat Hunter alweer weg is.
Aardig:
Ondanks dat hij snel boos is en ongeduldig, kan hij ook aardig zijn en zal je dan ook zo behandelen. het maakt hem niet zoveel uit of je een zwadje bent of grif. Hij lacht graag en zal je alles laten vertellen wat je wil. Zonder zelf met een eigen verhaal te komen. Het tweede deel van zijn opvoeding heeft met deze kant te maken en kan hij ook goed volhouden.
Slechte eigenschappen: stil, bot, tweede persoonlijkheid.
Goede kwaliteiten: Rustig, kan goed luisteren, aanpassingsvermogen, geduld
Likes: Rust, een persoons gesprekken
Dislikes: Drukte, vader
Beste vak: Transfiguratie & Bezweringen
Slechtste vak: Waarzeggerij
Gemiddelde cijfer: 8.3
Familie: Tom Riddle & Layla Kazuko
Achtergrond:
Tom wilde kracht, volgelingen en ervoor zorgen dat zijn zuivere bloedlijn niet uit ging sterven. Hiervoor heeft hij de eerste de beste van de straat geplukt. Het moest een volbloed zijn, dat zeker. Het meisje had geen keus en moest bij hem blijven, totdat zijn kind er zou zijn. Toch had hij te weinig geduld en een maand voordat zijn kind ter wereld zou komen, zorgde hij ervoor dat het kind er al was. Zijn moeder moest zo een pijnlijke dood leiden, terwijl het kind de naam Hunter kreeg. Het moest een jager worden, die iedereen zou kunnen vinden en zou doden op zijn pad.
Echter had hij niks aan het kind zoals hij nu was en gaf hem aan een dooddoener genaamd Layla Kazuko. Daar groeide hij op, tot ongeveer vier jaar en toen kwam, de inmiddels Voldermort hem weer halen. Hij leerde spreuken, dat moest hij en dat deed hij ook. Maar dat was niet het enige, Voldemort zag het kind als een zwakte, dus ging hij op het jongetje experimenteren. Hij sneed het jongetje open, om zo zijn DNA te veranderen. Zoveel het maar kon, wat DNA van een meermens, een centaur, elf? Alles wat hij op dat moment had, dit zorgde voor grote veranderingen in het lichaam van het jongetje.
Een jaar heeft zijn lichaam pijn gehad en moeten veranderen, zijn vingers werden langer en een van zijn ogen verkleurde. Zijn lichaam werd sierlijker, maar zijn kaken hoekiger, zijn haren werden in plaats van zwart, donkerbruin. Na een jaar mocht de jongen weer verder leren, geen genade kende zijn vader voor het nog maar zes jarige jongetje. Hij zorgde voor een bloedband, een ritueel, waarbij Voldemort en Hunter bloed uitwisselde, daarom heeft hij ook een ketting met bloed, deze kan hij niet afdoen. Dan krijgt hij immense pijnen.
Perkamentus was erachter gekomen en met veel moeite, had hij Hunter verlost van zijn vader. De drang om te doden zat echter nog in het jongetje. Een paar jaar heeft Perkamentus hem daarom ook opgevoed en toen hij was rustiger was geworden, verplaatste hij hem naar een pleeggezin. Daar voedde ze hem op alsof het hun zoon was.
Hij begon een amateurbandje, waar hij in zong en het zorgde ervoor dat hij weer een "normaal" leven kreeg.
Totdat Voldemort hem over kon nemen. Het bloed wat hen verbind word dan zwart in de ketting en daaraan kun je zien dat hij niet meer zichzelf is. Ook door zijn manier van doen, natuurlijk kan hij het wel een beetje tegenhouden en gebeurt het ook niet vaak. Het is vermoeiend voor Hunter, maar ook voor Voldemort. Het kan zelfs zijn dat hij flauw valt.
Hij wist al dat hij naar Hogwarts mocht, dit had Perkamentus hem verteld, enkel moest hij daarom wel netjes worden. Dat heeft hij dan ook geprobeerd. Nu is hij netjes, al heeft hij nog wel slechte kanten, hij doet zijn best om deze te onderdrukken. Vooral als hij zich even niet goed voelt, wil hij graag terugvallen in zijn verkeerde houding.
Toen hij dan ook naar Hogwarts mocht, dacht hij bij zwadderich te komen, doordat zijn vader erbij heeft gezeten en hij een sisseltong is. Toch sprak de hoed anders, iets wat misschien goed was. Wanneer hij enkel met mensen om ging, deze van zwarte magie hielden. Het meer kans was voor Hunter om daar ook bij te komen.
Zo zit hij dus in griffoendor en probeert er het beste van te maken, al wil zijn vader er niet altijd bij helpen.
Huisdieren: Zwarte uil
Favoriete leraar: Perkamentus
Favoriete vak: Bezweringen
Bekendheid: Wel een beetje, hij is toch wat vreemd met zijn twee verschillende oogkleuren..
Extra: /
RPG-voorbeeld:
Luid gegrom, geschreeuw van verschillende mensen, kwam dichter en dichter bij de grote eetzaal.
Een jongen zat geboeid aan armen en benen, maar zelfs dat kon hem niet tegenhouden. Dat ze hem een spuitje hadden gegeven tegen het veranderen in een wolf, leek hem enkel bozer te maken.
Iedere beweging die de ketting maakte, zorgde voor een aanval op een van de bewakers, deze de agressieve jongen met moeite tegen konden houden.
Zijn donkere haren hadden een rode gloed, geheel doorweekt van het bloed. Zijn gezicht en kleding zagen er niet veel beter uit. Maar de gang was er misschien wel het ergst aan toe. Nu wisten ze hoe ze hem tegen konden houden, het was duidelijk dat ze dat een half uur geleden nog niet wisten. Hij had genoeg ruimte gehad om minimaal tien man te doden. Dit waren dan enkel bewakers, maar als er een leerling voorbij had gelopen, had hem dat ook niet uitgemaakt. De jongen was Aziatisch en had een helder blauw oog en een bruin oog. Hij was slank gebouwd en licht gespierd, tevens was hij niet heel groot voor een jongen, waardoor hij tegenover alle bewaker zwak oogde. Echter was dat niet het geval, iedereen die te dicht in zijn buurt was gekomen had het niet overleefd.
Ze sleurde hem mee de eetzaal in, waar ze hem in een hoek kort vastmaakte aan dikke metalen ringen. Dikke sloten moesten ervoor zorgen dat hij niet uit deze situatie kon komen.
De eetzaal was vol, alsof ze wilde laten zien dat deze jongen geen greintje fatsoen had. Hem probeerde te kwellen met de ogen die op hem gericht waren.
hij gromde en keek vluchtig in ieders ogen, toen hij na tien minuten niet aangevallen was leek hij zich langzaam te ontspannen. Zelfs het grommen stopte na een tijdje en werd zijn ademhaling rustiger.
Hunter, de naam die hij had gekregen en gehouden. Toen hij merkte dat er echt geen vijanden waren. Ontspande zijn hele houding en ging op de grond zitten. Met de rug van zijn hand probeerde hij het bloed van zijn gezicht te halen. Soms keek hij nog op naar de mensen, maar enkel om een vluchtige blik te werpen. De mensen in de zaal hadden zijn situatie in de gaten en enkele jongens die zichzelf stoer vonden, waagde een paar stappen richting de jongen. Die enkel begroet werden door laag gegrom, dat enkel luider werd per centimeter dat ze dichterbij kwamen. Dan besloten ze hem toch maar met rust te laten en liepen weer naar hun groep toe.
Toen hij in zijn ooghoek een bewaker aan zag komen, begon hij gelijk hard te grommen en liet hij zijn tanden zien. De bewaker bleef op een veilige afstand en rolde een rood flesje naar Hunter toe. Alsof hij dat nodig had..
Toch pakte hij het flesje op en boorde zijn tanden door het plastic heen. Echter was de smaak van het bloed gemengd met een chemische smaak en wierp hij het flesje door de eetzaal heen, niet wetend waar het uit zou komen, iets wat hem ook niet uitmaakte.
Een brede jongen, waarvan hij al kon ruiken dat het een vampier was, kwam dichter en dichterbij. Hunter kon net staan door de dikke kettingen die net te kort waren en begon hard te grommen. Dat leek niets uit te maken want de jongen bleef dichter naar hem toe lopen. Toen Hunter hem aan wilde vallen, werd hij tegengehouden door de dikke kettingen.
"Als je maar niet denkt dat je hier zo kunt doen." zei de jongen kil en deed nog een stap naar voren. Hunter kon niks door de kettingen en dit zorgde er enkel voor dat de jongen hard moest lachen. Zijn groene ogen twinkelde en hij haalde uit naar de kaak van de Aziatische jongen, waardoor deze een krakend geluid maakte. Hunter was geboeid aan armen en benen, hij wilde de blonde haren van de jongen grijpen en hem op de grond werpen, maar hij kon enkel toekijken hoe sommige mensen hard mee lachten.
"Arm wolfje, waar is je roedel?" grapte de vampier, waardoor er gelach uit de zaal kwam. De jongen kwam nog een stap naar voren en hield zijn hoofd dicht bij die van Hunter.
"Wat wil je nu doen?" Maar voordat de vampier weer een stap naar achteren kon zetten knalde Hunter zijn hoofd hard tegen die van hem aan. Deze voor een moment uit balans was en geschrokken naar Hunter keek. Hij greep met zijn hand, hard de keel van Hunter vast.
"Als je geboeid bent kun je beter niet zulke dingen doen." De jongen hield zijn arm gestrekt, zodat Hunter niet te dichtbij zou zijn om nog zoiets te doen.
